بیگ بنگ: واقعیت به چه معنا است؟ آیا ما به واقعیت دست پیدا کرده ایم؟ در پاسخ باید بگوییم که انسان همواره به دنبال واقعیت می باشد، اما یک چیز مسلم می باشد و آن است که واقعیت –هر آنچیزی که هست مانند جهان-مستقل از وجود ما قرار دارد و ما با دیدن و مشاهده جهان و اجزای آن در واقع داریم واقعیت را مشاهده می کنیم. اما آیا امکان دارد که ایده غیر قابل باور و ترسناک؛ واقعیت و جهان بدون مشاهده کننده و به نوعی بدون خود ما که موجودیت ندارد، درست باشد؟!!!
یافته های جدید نشان می دهد که برخورد یک سیاره بنام تـئا به زمین جوان آنقدر خشن بود که ابرِ پدید آمده از خرده های برخورد، پیش از آرام گرفتن و شکل دادن ماه، به طور کامل در هم آمیخته بود.
این نمای هنری برخورد میان دو جرم سیاره ای را نشان می دهد. به باور دانشمندان، کره ی ماه در پی یک چنین برخوردی که ۱۵۰ میلیون سال پس از پیدایش سامانه ی خورشیدی، میان زمین و یک جرم دیگر رخ داد پدید آمده است.
طبیعی است که ادرا با این زمینه‌های تحصیلی و علایق، زاویه دید متفاوتی دارد و مثلا وقتی می‌خواهد به صورت گرافیکی نقشه بیماری‌های شایع در سطح جهان را به تصویر بکشد، حاصل کارش یک نقشه معمولی نیست.
به این نقشه جالب نگاه کنید، آیا می‌توانید حدس بزنید که بیماری‌های شایع در هر یک از مناطق و قاره‌های دنیا کدام‌ها هستند؟
در زیر دنده‌هایتان، میان دیگر اندام، پانکراس (لوزالمعده) وجود دارد، اندامی که بیشتر شبیه یک مربی سلامت شخصی کار می‌کند. این اندام میزان قند بدن شما را کنترل می‌کند و یک عصاره‌ی مخصوص تولید می‌کند که مواد مغذی را از غذای شما آزاد می‌کند تا به شما کمک کند تا در بهترین حالت ممکن بمانید.
هر کسی که دوست می‌داریم، هر کسی را که می‌شناسیم، هر صدایی که می‌شنویم، هر انسانی که تا کنون زندگی کرده، هر درد و هر شادی، هر قهرمان و ترسو، هر شاه و رعیت، هر پدر و مادر، هر عشق و هر امید، هر نفرت و هر رود خون، هر سیاستمدار و هر ستاره و هر سُنَت و هر گناه و هر آنچه که در تاریخ آمده، همه در این ذره‌ی غبار معلق در پرتوی آفتاب زیسته است.
منبع : زومیت
دستگاه تنفس شامل چندین اندام و ساختار از جمله ریه ها، نای، دیافراگم و کیسه هوایی (آلوئول) می شود. این بخش مسئول دریافت اکسیژن و خارج سازی دی اکسید کربن از بدن است. در ادامه با چند حقیقت جالب توجه درباره دستگاه تنفس بیشتر آشنا می شویم.
تنها با تنفس آب بسیار زیادی را از دست می دهید.
تنفس امکان دریافت اکسیژن مورد نیاز سلول های بدن و خروج دی اکسید کربن را فراهم می کند. اما طی عمل بازدم مقدار زیادی آب را نیز از دست می دهید. در حال استراحت، انسان 17.5 میلی لیتر آب در هر ساعت و هنگام ورزش چهار برابر این میزان آب از دست می دهد.
تصور کنید که بتوانیم سن زمین را فشرده کنیم و هر صد میلیون سال آن را یک سال در نظر بگیریم !
در این صورت کره زمین مانند فردی 46 ساله خواهد بود!
هیچ اطلاعی در مورد هفت سال اول این فرد وجود ندارد و درباره ی سالهای میانی زندگی او نیز اطلاعات کم و بیش پراکنده ای داریم !
اما این را میدانیم که در سن 42 سالگی، گیاهان و جنگلها پدیدار شده و شروع به رشد و نمو کرده اند اثری از دایناسورها و خزندگان عظیم الجثه تا همین یکسال پیش نبود !
یعنی زمین آنها را در سن 45 سالگی به چشم خود دید و تقریبا 8 ماه پیش پستانداران را به دنیا آورد. در اوایل هفته ی پیش میمون های آدم نما به آدمهای میمون نما تبدیل شدند و آخر هفته گذشته دوران یخ سراسر زمین رافرا گرفت.
انسان جدید فقط حدود 4 ساعت روی زمین بوده و طی همین یک ساعت گذشته کشاورزی را کشف کرده است !!!
بیش از یک دقیقه از عمر انقلاب صنعتی نمی گذرد و...حالا ببینید انسان در این یک دقیقه چه بلائی بر سر این بیچاره ی 46 ساله آورده است!!!
راجر بیکن، فیلسوف انگلیسی در سال 1267 میلادی پاسخ این سوال را این چنین داده است: >>کسی که این کار را نکند نمی تواند چیزی از بقیه علوم و هر آن چه در این جهان هست بفهمد . . . چیزی که بدتر است این است که کسانی که ریاضیات نمی دانند به جهالت خودشان پی نمی برند و در نتیجه در پی چاره جویی برنمی آیند.<< می توانم همین جا سخن را پایان دهم اما ممکن است بعضی ها فکر کنند که شاید خیلی چیزها در هفت قرن گذشته تغییر کرده باشد.
موقعیت‌های جذاب و هیجان انگیز در زندگی کم پیش می‌آیند؛ موقعیت‌هایی که شاید تکرارشدنی هم نباشند و نتوان برای‌شان مشابهی یافت. برای مثال تصور کنید بر روی یک هلیکوپتر نشسته‌اید و با گوشی موبایل خود از مناظر عکس می‌گیرید. چنین موقعیتی در زندگی کم‌تر کسی ممکن است اتفاق بیفتد؛ چه برسد به اینکه تکرار هم بشود!
شاید چیزی که این موقعیت را برای شما جذاب می‌کند هیجان‌اش باشد، شاید هم دوست دارید هوای تمیز و باد خانک آن ارتفاع به صورت‌تان بخورد، یا شاید به عکاسی از ارتفاع بالا علاقه داشته باشید. اگر علاقه‌تان مورد آخر است، می‌توانید گوشی خود را بر روی یک هلیکوپتر نصب کنید و به خلبان بگویید کجا برود، در چه ارتفاعی پرواز کند، دوربین را با چه زاویه‌ای نسبت به افق تنظیم کند و چه زمانی عکس بگیرد. این یک رویا نیست، کاری است که این پهپاد برای‌تان انجام می‌دهد.
